Urban Sketchcrawl in Den Bosch

16 september jl was er weer een nationale sketchcrawl, dit keer in 's-Hertogenbosch. 

Mijn zelfopgelegde leerdoel was dit keer 'rust'. Proberen de rust te vinden om alle details netjes te tekenen en de rust te vinden om de schets op locatie in te kleuren.

Ik begon met deze schets van deze poort, met uitzicht op de ingang van het Noord-Brabants museum. Ik heb inmiddels een krukje, zodat ik overal kan zitten. 

Voor de tweede schets ben ik op de markt gaan zitten. De gevel was de bedoeling, maar nadat ik de kraampjes had getekend, paste de gevels er (same old story) niet meer op.

Op advies van een andere schetser vertrok ik daarna naar een steeg met goed uitzicht op de St.Jan. Een must (wat mij betreft) als je in Den Bosch gaat schetsen.

Wat een hoop tierelantijntjes aan die kerk !!! Mijn geduld werd erg op de proef gesteld. 

Nog maar een keer terug naar de markt, dit keer een kwartslag gedraaid, de andere kant uit kijkend. Je kunt aan de schets zien dat ik al moe begin te worden en het niet meer echt kan opbrengen om alle details netjes te tekenen. Inkleuren heb ik nog wel gedaan.

Nog een laatste schets van de St.Jan vanaf de parade:

Nu was mijn geduld echt op. Al die details, om gek van te worden.

Hierna terug naar het verzamelpunt. Daar bleek dat ik niet de enige was, die het zwaar had met al die details van de St. Jan.

Nog even tijd vrijgemaakt voor 'sketching the sketcher':

Nog een groepsfoto (met dank aan Peer Wolters voor de foto):

Een zeer geslaagde dag, met dank aan de organisatoren.

Op de blog van urban sketchers NL staat ook een superleuk verslag: https://urbansketchers-netherlands.blogspot.nl/2017/09/den-bosch-2017.html , geschreven door Roger Klaassen. Daarin kun je zien en lezen hoe de andere schetsers Den Bosch en vooral ook de St. Jan hebben getackeld.

Bloemencorso Zundert 2017

Dankzij een vriendin uit Zundert heb ik mogen kijken bij de bouw van de praalwagen van vereniging 't Stuk. Snijdend Koud is de naam van de praalwagen, een 'ijskoud' figuur met snijdende messen. Het geheel bevat allerlei bewegende delen.

Bij de eerste keer dat ik ging kijken werd er nog hard gewerkt aan het skelet. Er werd gelast en geplakt. Iedereen doet mee: jong, oud, man, vrouw:

Erg imposant om te zien. Een grote tent met een steigerstellage van wel 4 verdiepingen. Zeker 25 mensen waren er in de weer. Ik hoorde dat de vrijwilligers iedere dag van 19.00u tot 23.00u aan het werk zijn aan deze wagen. (en dan te bedenken dat bij 19 andere buurtvereniging ook hard gewerkt wordt aan een wagen)

Het tweede bezoek bracht ik toen men begonnen was met het 'tikken'; het plaatsen van de bloemen op de praalwagen. Nu was het nog drukker in de tent en waren er minstens 2x zoveel mensen als vorige keer aanwezig. Ook werden er nu nog langere dagen gemaakt door de vrijwilligers.
Voorafgaand aan het 'tikken', zijn de dahlia's volgens kleurplan gezaaid, vervolgens verzorgd en geoogst en zo laat mogelijk worden ze op de wagen gezet, het zijn immers verse bloemen. Elk bloemetje wordt voorzien van een spijker en op de wagen getikt, sommige worden gelijmd.

En dan uiteindelijk het corso en de tentoonstelling de dag daarna:

Hieronder zie je de wagen met de bewegende delen in uiterste stand.

Snijdend Koud behaalde de 11de plaats (van de 20) in het corso. Zondag was de optocht, maandag de tentoonstelling en dinsdag zijn alle praalwagen vernietigd. Woensdag begint het creatieve proces voor het corso van 2018.